10 Nisan 2013 Çarşamba

Baskı ve Özgürlük Kavgası

   Özgür müyüz yeterince? Büyük bir çoğunluğumuz özgür olduğunu iddia ediyor. Davranışlarımızda her istediğimizi yapabilmek midir özgürlük? İstediğimiz düşünceye sahip olabilmek mi? Bence özgürlük, kendi yapmak istediklerimizi başkalarının ne düşündüğünü önemsemeden yapabilmektir. Bunun sonucunda yalnız kalmayı göze alarak hem de.

   Günümüzde gençler daha özgür. Oysa atalarımız zamanında 'büyük' faktörü her zaman daha önemli olmuştur. Hatta büyüklerin her istediğini yapmak bir zorunluluk kabul edilmiştir. Büyükler sofraya oturup tatmadan yemeğe başlamamak, büyükler oturmadan koltuğa oturmamak, büyükler onay vermeden evlenmemek vs. Bunlara karşı gelindiğinde ise çeşitli cezalara maruz kalınmıştır. Şimdi bunlardan bahsedilmiyor bile... Aç olan yemeğini yiyor, oturmayı bırak ayaklarını dikip uzanıyorlar bile. Evlenmek isteyen yine izin alıyor belki ama evliliğine karşı gelindiğini neredeyse hiç duymadım. Daha özgürüz buna şüphe yok. Sadece gelecek nesillerin bizden daha özgür olabileceği düşüncesi aklıma takılmıyor değil. Nereye gidiyoruz bilemiyorum?

   Çoğumuz özgürlük düşüncelerini içinde saklasa da uygulamaya geçiren ve yadırgananlar da günden güne artıyor. Özellikle büyük şehirlerde ve ailesinden uzakta yaşayanlarda bu uygulama kısmı daha çok görülmekte. Daha mı mutlular? Belki evet ama yanlış yapmaktan da korkarak pişmanlık da duyabilmekteler. Özgürlüklerini yaşasalar da içlerinde bir tutsaklık hissederler. Onay almamaktan duyulan korkudur belki de... Üniversitede okuduğum zamanlarda memleketime tatile gitmek için otobüse binmiştim. Yanıma bakımlı, hoş bir kız oturmuştu. Yol boyunca biraz sohbet etmiştik. Eve ulaşmamıza birkaç saat kala, son moladan sonra yanımda baş örtülü bir kadını görünce şaşırmıştım. Meğer sadece ailesinin yanında örtünüyormuş o kız. Bu tip ikili hayat yaşayan insanların çok olduğunu biliyorum. Yine evine içki girmeyen bir ailede yaşamış ama üniversite yaşamında aileden uzaklaşınca içkiye başlamış o kadar fazla insan var ki artık şaşırmıyorum diyebilirim. 

   Büyüme çağımdayken çevreme baktığımda sigaraya başlamış, hatta sigara içtiğinden ailesinin haberi olup da yine de saygı nedeniyle ailesinin gözünün önünde içmeyen insanlar çoğunluktayken, şimdi sigara içtiğini biliyor diye neredeyse 'Baba, yak bir sigara sen de.' deyip karşılıklı sigara içen aileler de var. 

   Hangi insanlar özgür geliyor kulağa? Aklındakileri gizli gizli yapanlar mı, herkesin gözü önünde yapanlar mı? Bence her şeyden haberdar olmak isteyen ailelerin gizliliği ortadan kaldırmak için her şeye izin vermesi yeni nesile o özgürlüğü veriyor. Yeni ve eski arasında kalan nesil ise sadece etrafı algılamaya çalışıyor.
  
   


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder