
Eğitim ve sınav çok önemli diyoruz. Peki yeterli eğitimleri aldığımızı düşünüyor muyuz? Ya sınavlar doğru bir kriter mi? Şöyle anlatayım: Çocukken ebe olmak istiyordum. Biraz büyüyünce bir arkadaşımdan duyup eczacı olmak istedim. Oysa kan görsem damarlarımda bir acı hissederim. Sonra mimar olmaya karar verdim. Üniversitede okurken teknik resim dersiyle tanışınca 'İyi ki olmamışım' dedim. Üniversite sınavı sonucumu değerlendirirken ,küçükken 'Mühendis olmayacağım' dememe rağmen, danışman hocalarım ve ailem sayesinde tercihlerime mühendislik yazdım. 12. tercihim tekstil mühendisliğini kazandım. Ne yazık ki aslında ne olmak istediğime üniversitenin son sınıfında aldığım seçmeli ders 'Pazarlama' ile karar verdim. Geç mi olmuş? Evet... Ben lisede pazarlamanın ne olduğunu öğrenseydim, öncelikle eşit ağırlık bölümünü seçecektim. Daha sonra işletme seçip pazarlama dalında kendimi geliştirecektim. Peki şimdi geç mi kaldım? Belki hayır ama lise 1e geri dönersek şu anda eksi sekiz yıldayım. Bu açığımı yurt dışında kendimi geliştirerek kapatacağım, çünkü yabancı dilim de bu zamanda zedelendi. İşe alınırken de 'Neden pazarlama istiyorsun?' sorularına cevap veremedim. Seviyorum desem 'Hiç pazarlama yaptın mı?' diye soruyorlar. O yüzden iş hayatımda da pazarlama konusunda çalışmıyorum.
Eğitime önem veriyoruz ama insanların ne olmak istedikleri doğuştan bilinmiyor, öncelikle neyin eğitimini almak istediklerine yaşatarak karar verilirse herkes işini severek yapacaktır. Bu da ülkemizin geleceğini sağlamlaştıracaktır. Benden bu kadar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder